Mia taglibro

Laŭ la komunikilaro la publiko rapide tediĝas pri eĉ gravaj aferoj; tial pro tiu tediĝo oni ĉesas pritrakti gravajn temojn.

Ekzemple, novaĵoj pri la situacio en Irako dramece pligrandiĝas; novaĵoj pri Israelo kaj Palestino apenaŭ perceptiĝas; kaj (en Britio) ŝajne prezidento Bush ne plu malstabiligas la mondon.

Ĉu la publiko vere tediĝas? Ĉu fakte temas pri ĵurnalistoj aŭ la posedantoj de la mediiloj? Ĉu ankaŭ estas politika subteksto?

Per la reto oni povas ĉiam akiri informojn; tial homoj povas utiligi tiun gravan novan eblecon ofte per la rigardo de preskaŭ nekonataj fontoj. Tamen, alia negativa faktoro estas la tendeco de informoj kaj informeroj aperi nacilingve. Vere estas malĝentile kiam homoj ne uzas unu el la grandaj lingvoj!

Miaopinie niaj registoj multe deziras, ke homoj tediĝu pri gravaĵoj, ĉar estas la intenco estigi la impreson ke ĉio pliboniĝas.

Bedaŭrinde ĉio ne pliboniĝas en Bagdado, Jerusalemo kaj Kabulo. Manko de novaĵoj havas nenian pozitivan signifon.